بازگشت
رنج بی پا یان
عبدالو کیل کوچی عبدالو کیل کوچی

دریغا  رنج  بی  پایان کشیدن     دریغا   در پیء  دونان دویدن

دریغا زیستن در کوی غربت      که عمری در غریبی آرمیدن

دریغا    ملتی  هردم  شهیدی      میان  خون  وآتش در خزیدن

دریغا  رهبرانی پاک   طینت      براه عشق  تن از جان بریدن

دریغا  سید جمال الدین افغان       که از جبری زمیهن وارهیدن

دریغا  بر جلال  الدین محمد       ستمگاری خوار زمان کشیدن

دریغا میربچه میرمسجدیخان      که مرگی درازای جان خریدن

دریغا صاحبان  فکر و دانش      به در بار  ستمگا   ران غنیدن

دریغا  بر بساط  علم ودانش        بجزازنان خشک چیزی ندیدن

دریغا کار دانان وطند وست        قد   اندر پیش ظالمان  خمیدن

دریغا برپرستوهای فر هنگ       بدشت  خاره  با بومان  پریدن

دریغا سادگی، خوشبا وریها       بد ست   خود    بلاها   آفریدن

دریغا  کوشش آینه  فروشان       کجا ممکن که  کور آیینه  دیدن

دریغا وای بر افرشته خویان       که طعم قوت شیطان را چشیدن

دریغا  بر جوانان  وطنخواه       چو بسمل  در میان  خون تپیدن

دریغا سر نوشت خلق کشور      به میل خود  بدست  خود  ندیدن

دریغا گر نباشیم دست با هم       چه باید  در  ازایش   بر گزیدن

یگانه راه ، وفاق  باهمی است      همین راهیست بر  منزل رسیدن


November 11th, 2010


  برداشت و بازنویسی درونمایه این تارنما در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید.
 
بازگشت
شعر،ادب و عرفان